21 Ağustos 2015 öğle saatleri. Yer İstanbul Taksim.
Bir kadın dilenen Suriyeli çocukları görünce karınlarının aç olduğunu düşünüyor. Hayır işleme eğilimi var ama parası yok veya vermek istemiyor.
Bir yanında 35 Suriyeli çocuk, bir yanında dönerci büfesi. Yiyecek ve yiyeceği yiyecekler varken geriye formülünü üretmek kalıyor.
Formül şu: Büfeye gidip, çalışanlara tüm Suriyeli çocuklara döner ve ayran vermesini söylüyor. Çalışanlar 10 et 25 tavuk döneri ve ayranları çocuklara dağıtıyor. İş para ödemeye gelince kadın, üzerinde sadece Euro olduğunu, dövizi Türk Lirası’na çevirdikten sonra geleceğini söyleyip gidiyor.
Hesap toplam 275 TL. Büfeci beklesin ki kadın gelsin.
Saatler sonra ümidi kesip gazetecilere durumu aktarıyorlar.
Ortada bir hayır var ama sahibi yok.
Kadın Yörük sırtından kurban kesiyor.
Büfeci para kazanma derdinde.
Olayın hukuki nitelemesi ise pek uzun ve meşakkatli tartışmalar gerektiriyor.
Döner-ekmekler çocukların nasibiymiş, helalinden afiyet olsun.
Aklıma Bektaşi’nin hikayesi geldi.
Bektaşi manava gider, ihtiyaçlarını alır, 20 TL tutar. Parasını bozdurmak için manava 100 TL uzatıp para üzerini beklemeye başlar. Bir süre sonra manav parayı aldığını unutup, Bektaşi’den 20 TL’yi tekrar ister. Vay demin 100 TL vermiştim, vay vermemiştin tartışması sonunda Bektaşi tekrar 20 TL vermek zorunda kalır.
Evine giderken bakkala da uğrar. Tam 20 TL tutarında mal alır. Bu sefer parayı ödemez ve beklemeye başlar. Bakkal bir süre sonra parayı vermesini isteyince de; az önce 100 TL verdiğini ve paranın üzerini beklediğini söyler. Bakkal da inanır ve 80 TL para üzerini Bektaşi’ye verir.
Bektaşi evine giderken dua eder:
– Allah’ım benim elimden gelen bu. Artık sen manavdan 20 TL’yi alıp bakkala veriver.
