Tasavvuf kültüründen dilimize geçen bir deyimdir, “Edep Yâ Hû”. Eskiden dergâhlarda “Edep Yâ Hû” levhası yer alırmış.
Dergâh ehli arasında “Ehli İrfan arasında aradım, kıldım talep/ Her hüner makbul imiş, illâ edep illâ edep” sözü önemli bir düstur imiş.
Kişiler, sadece insanlara değil, her canlıya hatta cansıza edeple yaklaşırlarmış. Hatta bunlarla ilgili sözlerde kullandıkları kelimelere dikkat ederlermiş. “Lambayı yak” demezler. “Lambayı uyandır” derlermiş. “Lambayı söndür” demezler, “Lambayı dinlendir” derlermiş.
“Edep Yâ Hû” sözü de haddi aşanlar için “Allah’ım bu kişiye edep ver” şeklinde bir duanın kısaltılmışı imiş.
Günümüzde “Edep Yâ Hû” sözü “Edep Yahuu!” şekline dönüşmüş ve “edepsizliğine şaşırıyorum” anlamında kullanılmaktadır.
