Kutlu Nevruz günü geldi. Kutlu dememin sebebi eskiden nevruz falan bilmez cahil biriydim, son zamanlarda değerli büyüklerimizin bir iyiliği olarak bu günün kutlu ve mutlu bir gün olduğunu öğrenmiş oldum. Ne güzel. Nevruz geldi her yer cıvıl cıvıl neşe doldu. Toprak ve tabiat kış uykusundan kalktı. Her yer yeşile bezenmek için sıraya girdi. Bizlerde bu gelişmeyi daha bir yakından izlemek için vurduk dağlara bermutat.
22 mart günü Adananın kuzeyinde Kaleler mevkiinden arabalardan inildi. Buradan Botaş ( Ceyhan – Kırıkkale) hattını kısmen takip ile Damlama tepesine çıkıldı. Biraz dinlendikten sonra Ekecik yaylasına varıldı. Oradan Kızıldağ istikametinde gidildi Pınarlar mevkiinde dinlenme verildi. Havanın soğuk oluşu ısınma için bizi ateş yakmaya sevketti. Bilahare yoğun yağmur altında( tepelerde kar) geri dönüldü. Yaklaşık 26 Km.lik bir yürüyüş yapılmış oldu.
İlk çıktığımızda güneş gözlüklerimizi takmıştık. Sonra yağmur, kar, fırtına en son yine sakin ve bol ışıklı- güneş gözlüklü bir ortam. Hani derler ya ülkemizde yedi iklim biz bunu aynı mekanda yaşadık. Hafta arası şehir yaşamında günün saatini veya dış havayı hiç algılayamadığız günler birbirini kovalarken burada saniye saniye yaşıyorduk. Hem de iliklerimize kadar. Akşam aldığımız duş sanırım son zamanlarda aldığımız en önemli ödül olmalı. Ama hak etmiştik, kas gücümüzle.
Fotoğraflar
