Bu Dağ Aslanları muhabbetlerine göz attıkça diyeceksiniz ki bu adamın işi gücü yok mu?
Bakın şimdi matematikte kullanarak size vaziyeti arz edeceğim. Benim seyrek uğraşımı sık gibi gösteren zamanın hızla akması. Ben hikayeyi bitirmeden yenisi yaşanıyor. Hayda bir hafta geçmiş. Oysa hesap o kadar kalın değil. Misal bu hafta ki etkinlik toplam 6 ( yazıyla altı) saat sürdü. Bir haftada 7 X 24 saat var. Ben haftanın 6 / 7X24 ünü yani %3,5 unu kullanmışım. El insaf çok mu? İtiraz eder bir zahmette bana bildirirseniz bunu %2,75 e çekeceğim bilginiz olsun.
Bundan iki hafta kadar önceydi. Kasımın 23. Evde uyuz bir pet gibi uyukluyordum. Sonra titredim ve kendime geldim. Kendimi aslanlar gibi hissettim. Bu ataşı bu enerjiyi ancak ummana dökmek gerek deyuben Mersin’in yolunu tuttum. Ordan dahi bir erdemli dost Eyüp Sabri Kartal ile erdemliye vasıl olduk.
Erdemli deyince bu yöre yurdumun diğer etnik unsurlarıyla karışmama gayretini güdüyor halen. Halis Türkmen ve Yörük obası. Ayrı bir mikro klima oluşmuş. Yaşam biçiminde küreselleşmiş bir belde bakalım etnitise farklılığını ne kadar ve ne biçimde sürdürecek? Sanırım sonucunu görmek yarı yolu geçmiş biz faniler için bile mümkün.
Kızkalesi’ne geçtik, orada deniz otel bize ev sahipliği yaptı. Etraf çok temiz ve sakindi. Çünkü yazın o kalabalıkları ve onların kirlilikleri yoktu, deniz alabildiğine kışkırtıcı cazibesiyle bizi tahrik ediyordu. Bu davete icabetten başka alternatifimizde niyetimizde yoktu. Kalenin etrafını dolandık. Hazır giriş parası isteyenler yokken birde içine göz atalım dedik nede olsa merak işte. Denizden çıkmış balık misali ıslık çalan rüzgarın da etkisiyle epey üşüdük. Tekrar denize dönüşümüzde bir kaplıcaya giriyormuşum hissine kapıldım. Sıp sıcacıktı zalim.
Benim bu tecrübemin de etkisi olduğunu sandığım bir değerlendirme yapıldı Toros Aslanları grubunda. Maraba: suya hasret başımız nerdeyse bitlenecek, hep soğuk ve sert ortamlar bizi katılaştıracak birazda sıcak ve yumuşak ortamlara denizlere deryalara dalalım diye hak arayışı yaptı. Yönetimde mecburen rotayı güneye kırdı.
Adana bir garip yer kuzeyinde Karaisalı güneyinde Karataş. İki kara arasında bir ada, Adana.
06 Aralık 2008 günü, arefeden bir gün önce ekip Karataş’ta mülaki oldu( Tarih düşmeye hakkımız var tartışmasız di mi). Bize hosting sunan Sevgili Kubilay’ın mekanında yürüyüş düzeni alındı.
Deniz ne safrası varsa atmış dışına. Yosunlar, insansal atıklar ve kabuklar. Onların üzerine de kum sermiş. Anlayacağınız aşırı yumuşak bir kulvar oluşturmuş. Burada iki saatlik bir yürüyüş Aslanlarımız için çerez kabilindendi. Nefesler açıldı vücut ısıtıldı ve denize açılındı. Harika bir deniz yine bizi koynuna alan. Güneş amca da doğrusu cömertti o süreçte. Yaklaşık bir saat süren deniz sefasından sonra sıcak duşun marjinal faydasını varın düşünün siz.
Bizler kum güneş deniz muhabbetiyle meşgulken Sevgili Quby boş durmamış taze derya kuzularını ağzımıza layık hale getirmiş. Günün son hamlesiyle onları yok eyledik. Bu Quby işi iyi biliyor bizden tam not aldı. Tesis yakında 5* + yani 7* olacak Quby rahatlıkla onun başaşçısı olabilir.
Bayram öncesi millete üç beş çaput satacağım diye gerçekte bizi satan Servet derdine yansın!
Bu sayede ekip başımızın bir kuralıda – bayram hoş görüsünü de işe katmak lazım- ihlal edildi. Zira seferlerde asla pişirilmiş/ pişirilecek yiyeceklere yaklaşılmaz sadece hazır yiyecekler tüketilirdi. Tabi vakit kaybetmemek birde yürüyüşü piknik havasına sokmamak için. The Reis’in bundan sonra işi zor Aytekin’in çebiş çevirme fantezilerine nasıl karşı koyar bilemem.
Şu görüntülere bakar mısınız arada sırada kuralları çiğnemenin kime ne zararı olur?
06 . 12 . 2008 Adana Ali t. balaban
Fotoğraflar
