Bu ne garabet, hep yalan hep riya
Şu dünyaya gelen bebeğe yazık
Hayat döndü bir maskeli baloya
İçilen suya, yenen yemeğe yazık
Sevgi nerde kaldı, erdem nerede
Güzel şeyler hep mi kalır geride
Eğer kutsal aşk yoksa içeride
O bedende duran yüreğe yazık
Doğruyu bıraktık, çıkarı tuttuk
İnsan olduğumuzu hemen unuttuk
Geleceğe dair hep yalan yuttuk
Boş umuda, sahte dileğe yazık
Şu insanlar, ne ileri gittiler
Değerleri müsrifçe tükettiler
Güzelim doğayı talan ettiler
Ağaca, çiçeğe, böceğe yazık
İnsanlarda hep muhabbet olmalı
İnsana has güzel sohbet olmalı
Hayatta mutlak adalet olmalı
Yoksa ömürdeki emeğe yazık