YÖNETİCİLİK SOHBET VE TARTIŞMA KÜLTÜRÜ

BAŞARININ YOLU, İYİ İLETİŞİMDEN GEÇER.

Bir iletişim biçimi olan sohbet ve tartışma gerek günlük hayatımızda gerekse bürokratik hayatta önemli yer tutmaktadır.

İletişim genel bir anlatımla duygu, düşünce ve bilgi aktarımıdır. İletişimin amacı anlatmak ve anlaşılmaktır.
İşleri planlayan, hedefleyen, koordine eden, izleyip takip etme görevini yürüten yöneticinin iletişim yönünden yetenekli olması işin doğası gereğidir. Aksi takdirde iletişim kazalarıyla malûl, verimsiz bir kurumsal yapının ortaya çıkması kaçınılmazdır.

Kurumsal iletişim kapsamında sohbet ve tartışma kültürünü belirleyebilmek için kurum içi iletişimin kısaca açıklanmasında fayda var.

Kurumsal yapıda iletişim biçimsel olarak 4 şekilde görülmektedir.

1)Yukardan aşağı iletişim: Buna dikey iletişim yada hiyerarşik iletişim de denmektedir. En tepeden en aşağı doğru, emir, talimat ve bilgilerin aktarılması şeklinde gelişir. Bu tür iletişimin sonuçları yaptırıma bağlı olduğundan otoriter bir anlayışın etkileri söz konusudur. Yukardan aşağı iletişimi kolay kılacak, iletişimde ortak lügat oluşturacak hizmet içi eğitimler olmadığı takdirde kurumda Hacivat karagöz oyunu benzeri manzaralar görmek mümkün.Yöneticilerin emir ve talimatları yanlış anlamaya meydan vermeyecek derecede açık ve sade olması gerekir.

2)Aşağıdan yukarı doğru iletişim: En alt düzey memurdan, en üst düzey amire kadar uzanan bir iletişim biçimidir. Durum bildirme, rapor sunma, talimatları yerine getirme, şikayette bulunma gibi çeşitli şekillerde olabilir. Yönetimin çok katı olması, amirlerin baskıcı ve cezalandırıcı yönünün bulunması durumlarında sağlıklı iletişim sağlanamaz. Dalkavukluk, muhbirlik, dedikoduculuk gelişir. Kurumda yanlışlıklar komedisi oynanır. Kurum fonksiyonlarını sürdürmekte zafiyet gösterir.

3)Yatay iletişim:Memurun memurla, uzmanın uzmanla, müşavirin müşavirle, müfettişin müfettişle olan iletişim biçimidir. Bir çeşit eşitler arası iletişim. En rahat ve doğal iletişim biçimi yatay iletişimde söz konusudur. Kişiler duygu düşünce ve bilgilerini rahatça paylaşabilirler. Buna kurumlardaki hukuk müşavirliğini örnek verebiliriz. Hukuk müşavirleri aynı okul mezunudur. Hukuk müşavirliği kadrolarında bir hiyerarşi söz konusu değildir. Hatta birinci hukuk müşaviri bile eşitler arasında birinci olup, hiyerarşik bir üst olmaktan ziyade bir işbölümü ilişkisi içinde görevini sürdürür. Bu nedenle genellikle hukuk müşavirlikleri kurum içinde en huzurlu birimlerdendir.

4)Çapraz iletişim:Hiyerarşik kurallara bağlı olmaksızın amirin doğrudan ilgili personelle iletişim kurmasıdır. Örneğin Müsteşarın genel müdürü ve daire başkanını atlayarak doğrudan bir uzmandan bilgi istemesidir. Bu iletişim biçimi pratik sonuçlar doğurmakla birlikte bürokratik sıkıntılara yol açar. En üst düzeyle iletişime geçen elemanın aradaki diğer amirleri ya o elemana karşı yaranmaya çalışır. Ya da elemanı zor durumlara düşürerek hiyerarşik üstünlüğü tatmin etmeye çalışırlar.

Kurumsal iletişim hakkında verilen bu bilgilerden sonra sohbet ve tartışma kültürünü biraz açımlamak ve yöneticinin bunları hangi halde kullanacağını vurgulamak istiyorum.

SORMA KİŞİNİN ASLINI SOHBETİNDEN BELLİDİR. Türk atasözü

Sohbet sevgi merkezinde duygu ve düşünce paylaşımıdır. Doğu kültüründe önemli yeri olan sohbet ruhsal terapinin ve eğitimin de adresi sayılabilir.

Sohbet kültüründe rekabet duygusu, tabiri caizse “karşıdakine gol atma arzusu” yoktur. Fikirlerin duyguların birbirini tamamlaması ve beslemesi söz konusudur.

Sohbet empatiyi içinde barındırır. Onun için dostça yaklaşımın bir türüdür sohbet. Karşıdaki insana sevgiyle yaklaşım olduğundan bir ışığın iki ayna arasında yansıması gibi sevginin artmasına yol açar. Hatta sevginin karşılıklı beslenmesiyle insanın konuştukça konuşası gelir.

Önyargı sohbeti engelleyen bir durumdur. Sohbet ehlinin gizli gündemi olmaz, şeffaf bir yürekle konuşur. Bu nedenle doğruya ve iyiye ulaşılmasında sohbet kültürünün önemli rolü var.
Bilge ve sohbet ehli insanların yörüngesinde yer almak dünyanın en zevkli hallerinden biridir. İnsanı doğruya, iyiye ve güzele yöneltir.

Sohbet kültürü bir kişinin ne kadar sosyal olduğunun da bir ölçüsüdür. Sözü sohbeti dinlenmeyen bir kişi hem sosyal hayat ta hem bürokratik hayatta çekilmez.

Sohbet kültüründe kişinin kendini göstermesi kendini ispat etmesi değil samimi bir şekilde duygularını paylaşması söz konusudur. İletişimin en güzel şeklidir sohbet. Onun için gereksiz kaprisler, gösteriş yüklü cümleler bulunmaz sohbette. Bu nedenle çatışma değil birleşme ve yücelme duygusunun oluşmasına yol açar.

SÖZCÜKLERİN ÇARPIŞMA SİLAHI OLDUĞUNU UNUTMAYIN Gerry Spence

Tartışma kültürü ise ağırlıklı olarak batı kaynaklıdır. Sevgi odaklı değil, bilgi odaklıdır.

Tartışmada bilgilerin tartılması, ağır olanın kazanması esasına dayanan rekabetçi bir anlayış hakimdir. Üstün gelme arzusu çoğu zaman çatışmacı bir ortam doğurur.

Sohbet kültüründe duygu ve düşüncelerin birleşmesi tartışma kültüründe ise çatışması sonucu duygu ve düşüncelerin çatışması sonucu gerçeğe ulaşıldığı düşünülür.

Tartışma kültürü bizde tam gelişmediğinden ona olumsuz anlamda da kullanırız çoğu kez. Tartışmayı ağız kavgası olarak telakki ederiz.

Günlük hayatta “Biriyle sohbet ettim” dediğimizde onunla muhabbet ettiğimiz “Bir kişiyle tartıştım” dediğimizde o kişiyle uyuşamadığımız anlamına gelir.

Tartışma kültüründe empati kurmaktan ziyade kişiye has doğruların egemen olmasını arzulama vardır.
Tartışma kültüründe kişi bilmiyorum diyemez. Sohbet kültüründe bu bilgisizliği ciddi bir eksiklik olarak görmek söz konusu değildir.

Tartışma kültüründe soru sormak tuzağa düşürmek için bir mizansendir. Sohbette ise öğrenmek için sorular sorulur.

Batı insanı bilgilerini tartarken duygusallığını katma konusunda bize göre daha ölçülü olabilir. Tartışmanın kökleri felsefe kültürüne dayanmaktadır. Batı insanının aydınlanması felsefeyle olmuştur. Bu bakımdan tartışma kültürü onlarda başarılı sonuçlar doğurur.

Tartışmayı tam beceremeyişimiz sohbet kültüründen gelmiş olmamız ve sohbet kültürünü de unutmuş olmamızdandır. Kısaca sohbeti unuttuk tartışmayı da öğrenemedik. Şimdi konuşuyoruz ama anlaşamıyoruz.
Konuyu fazla dağıtmadan kendi sınırlarını iyi bilmek kaydıyla hem sohbet kültürü hem de tartışma kültürünün faydalı olduğunu belirtmek istiyorum.

Sevgi merkezli sohbet ile bilgi merkezli tartışmanın bütünleşmesi ise zor olmakla birlikte arzulanan bir durumdur.

Bu bilgilerden sonra yöneticinin sohbet kültürünü ve tartışma kültürünü iyi öğrenmesinin önemini ortaya koymak istiyorum.

Sohbet ve tartışma kültürünü bilmeyen yönetici personelle sağlıklı iletişim kurmakta başarılı olamaz
Yönetici sohbet kültürünü iyi bildiği takdirde astları üzerinde sevgiye dayalı bir iletişim kurmakta zorlanmaz. Astların yöneticiye karşı tutumu da korkuya dayalı değil sevgiye dayalı olur.

Astlar işlerini baskı ve korkudan yaptığı takdirde hem işlerinde de üretken olmazlar hem amirin baskısı azaldığında işi bırakırlar. Örneğin korku ve baskı sonucu çalışan elemanlar yöneticinin izne ayrılması veya raporlu olması durumunda işi savsaklarlar.

Yönetici sohbet kültürünü iyi biliyorsa astlarıyla insani ilişkiler kurar. Elemanların işlerini severek yapmalarını sağlayabilir. İşteki verimini artırır.

Burada bir örnek vermek istiyorum. 9. Cumhurbaşkanımız Süleyman Demirel DSİ Genel Müdürlüğü yaparken haftada bir kez “Hasbihal toplantıları” adı altında toplantı yapıyor ve personelin şahsi hal ve dertlerini de paylaşıyormuş. Bu davranışı onun sevilmesine ve yükselmesine yol açan sohbet kültürünün bir sonucudur.
Sohbet kültürünü iyi bilen yönetici sosyal bir insandır. Üstleriyle olan ilişkileri geliştirmeyi bilir. İnsani olmayan emir ve talimatları engelleyebilir. İyi sosyal ilişkiler yükselmesinin yolunu açar.

Yöneticinin tartışma kültürünü iyi bilmesi daha çok bilgi sahibi olmasını gerektirdiğinden kendini geliştirme yolunda olur hep. Buradaki tartışmayı pozitif anlamda alıyorum. Demagojik iletişim manevraları anlaşılmasın.
Tartışma kültürü toplantılarda yöneticiye yönetecek bilgi gücü ve yöntemi bilgisi verir.

Yönetici sohbet kültüründeki sevgi odaklı anlayışıyla personel üzerindeki insani yönünü, tartışma kültüründeki bilgi odaklı anlayışıyla uzmanlık yönünü ortaya koyar. Sevgi ve saygı tamamlanmış olur.

Eğer yönetici sohbet kültürü ve tartışma kültürünü tam içselleştirmişse yukarda saydığımız yukardan aşağı, aşağıdan yukarı ve çapraz iletişimde doğacak sakıncaları tolere eder. Çünkü hiyerarşik iletişimde otorite egemendir. Astların rahat ve doğal iletişime geçmeleri zordur. Yöneticinin ulaşılmazlığı ile gazabının ağır sonuçları doğallığı önler. Ama sohbet kültürünü iyi bilen yönetici bu despot tabloyu daha insani seviyeye indirir.

Sonuç olarak şunu söyleyebiliriz. Yönetici sohbet ve tartışma kültürünü iyi biliyorsa başarılı olması ve yükselmesi doğal bir sonuçtur.

1204 Toplam Görüntüleme 2 Bugün

Durdu GÜNEŞ

1962 Kahramanmaraş Elbistan doğumlu. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu. Kamuda sırasıyla Çevre Sağlığı Teknisyenliği, Ruhsat İşleri Şefliği, Sosyal bilgiler Öğretmenliği, Avukatlık, Hukuk Müşavirliği, I. Hukuk Müşavirliği, Genel Müdür yardımcılığı görevlerinde bulundu. Türk Hukuk Dergisi Genel Yayın Kurulu Başkanlığı, İdarecinin Sesi ile Hukuk ve Demokrasi Dergisi yayın kurulu üyeliği yaptı. Kişisel gelişim ve mizah ağırlıklı kitapları bulunmaktadır. Yazıları ve şiirleri çeşitli dergilerde yayınlanmaktadır.

Bunları da sevebilirsiniz

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir